Wij taartenmakers zijn het er over eens: Geen betere manier om dankjewel te zeggen als met een taartje (of cupcakes uiteraard). Voor de twee juffen van mijn nichtje heb ik samen met mijn schoonzus (die verplicht moest oefenen onder mijn toeziend oog :-) drie van die taartjes gemaakt. De ene juf twee kleintjes, de andere juf een standaard formaat. "Les geven" en ook nog produktie stampen gaat niet altijd vanzelf, oftewel aan het eind van de middag moesten we ons een slag in de rondte werken om alles af te krijgen. Marion ( schoonzus) was in elk geval onder de indruk van de hoeveelheid werk die het inhield.Vanwege de deadline werd de derde taart wat karig versierd maar ik hoorde al dat de juf er heel blij mee was. Goeie juf, altijd blij met wat ze krijgen.





De avond daarna heb ik een taart gemaakt voor mijn baas, eigenlijk voor de echtgenote van mijn baas: Everdien, zij wordt aankomende week 50 jaar maar dan zijn ze met vakantie. Frank was de afgelopen week mijn steun en toeverlaat geweest bij perikelen op het werk en dus was de taart ook voor hem. Typisch zo'n geval van een dankjewel-taart. De taart was gevuld met vanille botercreme en verse aardbeien. Bovenop lagen aardbeien in witte chocolade, een soort bonbons op zich. Frank vroeg zich af waar ik de energie vandaan haalde. Ik denk dat voor het maken van een bedanktaartje de energie vanzelf komt, een zoete vorm van dankbaarheid.



Volgende project is de verjaardagstaart van Mari. Ik heb alle vrije tijd deze week in mijn agenda al geblokt, alles staat in het teken van deze taart. Tijd voor een nieuwe uitdaging......

Mijn Fauve was gisteren jarig. Al maanden geleden kwam ik op het internet een afbeelding tegen van een taart waarvan ik onmiddelijk besloot om die voor haar verjaardag te gaan maken. Ik had geen idee hoe de taart gemaakt was maar vertrouwde erop dat ik tegen de tijd dat ik hem moest maken wel zou begrijpen hoe ik het aan moest pakken. De afgelopen dagen heb ik veel naar het plaatje zitten staren en uiteindelijk maar een strategie bedacht. Achteraf bleek dat de taart op de originele afbeelding vele malen groter was als ik verwachte. Daar gingen negen cupcakes in, in de taart van Fauve konden er toch echt maar vier. Overigens meer dan genoeg, want de taart was groot genoeg. De taartdoos was gevuld met verse aardbeien en botercreme. De deksel was gevuld met daimvulling. De cupcakes gevuld met viervruchtenjam en bananenbotercreme. Fauve vond de taart zo mooi als ik hoopte dat ze hem zou vinden.









De verrassing waar ik het eerder over had was een bak-schort. Tijdens de workshop cupcakes kregen we een schort voor waar Fauve ook helemaal weg van was, dat was de reden dat ik mijn naaimachine maar weer eens tevoorschijn heb gehaald. Het eindresultaat was een echt "Fauve" schort. Hier was ze zo mogelijk nog blijer mee dan ik verwachte. Geoff liet tijdens de fotoshoot ook duidelijk maar onverwacht blijken dat ook hij tevreden was met het eindresultaat. Al met al dus een geslaagde verjaardag. Aan jullie de vraag: Was het stukje over het schort off-topic? Ik dacht van niet...





Aanstaande woensdag ga ik mijn schoonzus helpen met twee bedank taartjes.
Foto's daarvan volgen snel. Tot dan!

Tijdens mijn afwezigheid op het werk vanwege mijn hernia heeft Inge de Wolf mijn werkzaamheden waargenomen. Nu mijn rug weer redelijk hersteld is werd het tijd om afscheid van haar te nemen. Elly en ik zijn samen met haar gaan lunchen, hebben een mooie bos bloemen voor haar gekocht en ik heb een paar cupcakes voor haar gemaakt. Een paar gevuld met bananenbotercreme, een paar met jam en ook een met een toef op basis van bounty. En kwistig versierd met fondant creaties.

Eerder deze week kreeg ik bericht dat een ex-collega van mij weer vader wordt. Mooie gelegenheid om mijn FI mold uit te proberen. Wat mij betreft een groot succes! Meteen besloten daar binnenkort iets meer in te gaan investeren. Marti was ook happy met de taart en Kiki erg onder de indruk van de marsepeinen baby. De taart is gevuld met een laag eigengemaakte aardbeienjam en een laag botercreme met witte chocolade chunks.



De babytaart heeft inmiddels al weer nieuwe opdrachten opgeleverd.

Aanstaande zaterdag is onze Fauve jarig. Ze heeft alle kadootjes al gekregen, het enige wat ze nog moet krijgen (maar wel al weet dat ze het krijgt) is een ticket naar Lille waar we samen naar de grootste rommelmarkt van Europa gaan. Ik ben niet goed in kadootjes bewaren, zeker niet voor Fauve. Ik ben ook niet goed in een verjaardag vieren zonder verrassing. Geoff en Fauve weten na al die jaren dat er meestal een verrassing in zit op hun verjaardag. Jullie weten uiteraard dat ik niet zoveel kan vertellen omdat Fauve mijn blog ook leest. Tipje van de sluier: Ik heb iets gemaakt. Iets waarvan ik mezelf beloofde dat ik dat heel erg lang niet meer hoefde te maken omdat ik het zó ontzettend niet leuk vindt om te doen. Maar iets zegt me (moederinstinct?) dat Fauve er ontzettend blij mee is. Jack was onder de indruk van het eindresultaat, wist na al die jaren samen absoluut niet dat ik op dat gebied ook uit de hoek kon komen. Helemaal tevreden ben ik niet maar ach, er stroomt een overdosis moederliefde vanaf...en dat maakt toch een boel goed? Na het weekend zal ik wel foto's plaatsen en dan mogen jullie bepalen of dit stukje off-topic is :-)

Tot dan !