Druk aan het experimenteren met merinque botercreme. Het originele recept (1.2.3) was me veeeel te boterig, yuk. Nu geprobeerd met 1.2.2. Smaak was heerlijk. De Amerikaanse mevrouw op youtube vertelde hoe geweldig het was dat ze alles deed in dezelfde kom, afwas besparen. Dat was natuurlijk slim, en natuurlijk ook weer helemaal niet. Je moet kloppen tot het goedje afgekoeld is, had ik gedaan (dacht ik) maar mijn boter was wel errug dun. Dus opstijven in de ijskast en dan is de consistentie toch niet meer zoals beoogd. Smaak gelukkig wel. Hetzelfde geldt voor het marsepeinlaagje tussen de cake en de botercreme. Nachten liggen brainen hoe ik zoiets ging verwerken in een cupcake zonder dat het de smaak te zeer beinvloeden zou. Geen kaneel in de cupcake zelf gedaan maar alleen door de marsepein. Beste idee sinds tijden, was echt zalig. De caramelswirl was voor het uiterlijk geweldig, voor de smaak vond ik hem iets te dominant. Maar ik geloof dat ik nogal kritisch ben, ze werden in een sneltreinvaart op gegeten.

Appelcake met kaneelmarsepein, swiss merinque topping met geroosterde amandel kruimels en caramelswirl.

Gisteren heerlijk al mijn gevolgde blogs doorgelezen. Op een blog uit amerika kwam ik rainbow cupcakes tegen. Ik moet zeggen, ze lijken me niet echt lekker. Om te zien vind ik ze echter berestoer. Ach en het kon toch niet zoveel werk extra zijn, paar bakjes, wat kleurtjes. Topping moest mooi wit zijn, dat was al lastiger. Een zonnetje van gele candy melts, mooi moment om die ook eens uit te proberen.

Het beslag op volgorde in de caises doen en zorgen dat niet alles door elkaar ging was meer werk dan ik verwachte. De "witte" botercreme smaakt heerlijk maar is minder wit dan ik gehoopt had. De candy melts uiteindelijk hoef je echt niet te verdunnen, dan stroomt het vrij hard uit de spuitzak, zucht. En toch, het eindresultaat is meer dan grappig. En lekker :-) Cloud nine cc's, dat gevoel geven ze me.

Chocoladecake met creamcheese en pruimenjam. Gedipt in melk chocolade en gegarneerd met melkchocolade bloesem. Eindelijk is het formaat iets humaner. Iedereen vond ze lekker, behalve ik. Er gaat nog heel wat tijd overheen voor ik de ideale cakepop heb ontdekt...

Eindelijk.
Fauve en de jongens zijn naar Tilburg verhuisd.

Dat wil zeggen dat de jongens nu met regelmaat bij ons thuis te vinden zijn. In de aanloop naar de verhuizing heb ik geregeld met Julian zitten brainen over wat we allemaal samen gingen doen. Hoog op zijn verlanglijstje stond koekjes bakken. Dat is het dus geworden. Op dit moment heb ik alleen maar een actiefoto om te delen, foto's van het resultaat volgen later. Zo'n serieus koppie trekt hij. Later als hij een beroemde chefkok is zal ik hem nog wel eens laten lachen om deze foto :-)

Ook oma's mogen dromen, toch?