Maxim was bijna jarig en in tegenstelling tot voorgaande jaren eindelijk geen hittegolf op 1 juli. Dus dit jaar gingen we los met een echte verjaardagstaart. Op zijn vorige verjaardagen kwamen we vaak niet verder dan wat weggesmolten zachte cupcakes. Gelukkig doe je Maxim meer plezier met iets hartigs dus was de taart nooit een issue. Dit jaar was hij toch wel blij met de taart en zeker met de koekjes bovenop. Taart overigens met plezier gemaakt, chocolade met kersen in de onderstelaag, aardbei met merenque-boter in de bovenste. Koekjes verkleed als sheriff sterren.

Oma, mag ik een taart met roze vlinders en vers fruit.

Tuurlijk jongen, als jij dat wil. Maar daar kun je echt geen stoere jongenstaart van brouwen. Gelukkig was dat ook helemaal niet wat hij in gedachte had. Hij wilde gewoon een lekkere taart met fruit. Door de warmte was de eerste taart die ik gemaakt had volledig in stukken gescheurd, dus ik was nog blij dat ik iets zindelijks kon fixen. Overigens een yummie taart en dat blijft het belangrijkste.

Een verjaardagstaart voor het zoontje van een collega. Voor de fun wat cupcakes toegevoegd. Enthousiaste reacties dus geslaagd.

De titel zeg thet al: er is niets gebeurd. Weinig gebakken, en dat wat ik gebakken heb vergeten foto's van te nemen. Tja, dan valt er niet veel te delen op een blog.

Zoals gewoonlijk beloof ik beterschap.

Binnenkort gaan we met de afdeling van het werk verhuizen. We krijgen een heerlijke grote tafel voor interne overleggen, prima plek om af en toe is een schaal met lekkers op te zetten. Nu maar hopen dat ik dan foto's neem.

Heb ik dan helemaal niets te delen: tuurlijk wel. Heerlijke mokka cupcakes met een garnering van gebrande gecarameliseerde kruimels. Was niets mis mee. Nou ja, de calorieën dan misschien.

Niet te vergeten de verjaardagstaarten van de jongens, maar die licht ik toe in een apart item.

Druk aan het experimenteren met merinque botercreme. Het originele recept (1.2.3) was me veeeel te boterig, yuk. Nu geprobeerd met 1.2.2. Smaak was heerlijk. De Amerikaanse mevrouw op youtube vertelde hoe geweldig het was dat ze alles deed in dezelfde kom, afwas besparen. Dat was natuurlijk slim, en natuurlijk ook weer helemaal niet. Je moet kloppen tot het goedje afgekoeld is, had ik gedaan (dacht ik) maar mijn boter was wel errug dun. Dus opstijven in de ijskast en dan is de consistentie toch niet meer zoals beoogd. Smaak gelukkig wel. Hetzelfde geldt voor het marsepeinlaagje tussen de cake en de botercreme. Nachten liggen brainen hoe ik zoiets ging verwerken in een cupcake zonder dat het de smaak te zeer beinvloeden zou. Geen kaneel in de cupcake zelf gedaan maar alleen door de marsepein. Beste idee sinds tijden, was echt zalig. De caramelswirl was voor het uiterlijk geweldig, voor de smaak vond ik hem iets te dominant. Maar ik geloof dat ik nogal kritisch ben, ze werden in een sneltreinvaart op gegeten.

Appelcake met kaneelmarsepein, swiss merinque topping met geroosterde amandel kruimels en caramelswirl.

Gisteren heerlijk al mijn gevolgde blogs doorgelezen. Op een blog uit amerika kwam ik rainbow cupcakes tegen. Ik moet zeggen, ze lijken me niet echt lekker. Om te zien vind ik ze echter berestoer. Ach en het kon toch niet zoveel werk extra zijn, paar bakjes, wat kleurtjes. Topping moest mooi wit zijn, dat was al lastiger. Een zonnetje van gele candy melts, mooi moment om die ook eens uit te proberen.

Het beslag op volgorde in de caises doen en zorgen dat niet alles door elkaar ging was meer werk dan ik verwachte. De "witte" botercreme smaakt heerlijk maar is minder wit dan ik gehoopt had. De candy melts uiteindelijk hoef je echt niet te verdunnen, dan stroomt het vrij hard uit de spuitzak, zucht. En toch, het eindresultaat is meer dan grappig. En lekker :-) Cloud nine cc's, dat gevoel geven ze me.

Chocoladecake met creamcheese en pruimenjam. Gedipt in melk chocolade en gegarneerd met melkchocolade bloesem. Eindelijk is het formaat iets humaner. Iedereen vond ze lekker, behalve ik. Er gaat nog heel wat tijd overheen voor ik de ideale cakepop heb ontdekt...

Eindelijk.
Fauve en de jongens zijn naar Tilburg verhuisd.

Dat wil zeggen dat de jongens nu met regelmaat bij ons thuis te vinden zijn. In de aanloop naar de verhuizing heb ik geregeld met Julian zitten brainen over wat we allemaal samen gingen doen. Hoog op zijn verlanglijstje stond koekjes bakken. Dat is het dus geworden. Op dit moment heb ik alleen maar een actiefoto om te delen, foto's van het resultaat volgen later. Zo'n serieus koppie trekt hij. Later als hij een beroemde chefkok is zal ik hem nog wel eens laten lachen om deze foto :-)

Ook oma's mogen dromen, toch?

Al weer even geleden. Een babyshower: thema Woezel en Pip. Uiteraard van de helft vergeten foto's te maken. De zwangere taart was leuk om te maken.

Eigenlijk maak ik nooit geen mini's. Dit keer had ik echter een paar verschillende geur, kleur en smaakstoffen bij de toko gekocht en wilde ze eigenlijk allemaal uitproberen. Dus mini's. Kokos, ananas, aardbeien, pistache, peperkoek en banaan. Mooi moment ook om alle nieuwe spuitmondjes uit te proberen.

Dit is een beetje een kip/ei verhaal: Door mijn voorliefde voor bakken besloot ik mijn servies frequent uit te breiden. Of ging ik steeds meer bakken om mijn servies te kunnen uitbreiden? Feit blijft dat het afstruinen van rommelmarkten voor dat ene mooie kopje, dat geweldige suikerschepje of dat prachtige antieke schaaltje een steeds grotere rol ging spelen. Het is inmiddels zo een grote hobby geworden dat het een eigen blog verdiend. Dus wat niemand verwachte, al zeker ik niet, is toch gebeurd. We vieren de geboorte van Red's Fleamarket Addiction. Voor alle avonturen rond het verzamelen van high tea servies (en heeeel veeeel andere bende....).

Druk aan het experimenteren met pops.
Smaak was beter dan de vorige keer, chocolade smelten ook.
Nu nog even leren dat ze niet zo groot als en voetbal hoeven, een grote knikker voldoet ook :-) Jules heeft ze mee naar zijn werk, B&G is op dit moment mijn test-omgeving. Zouden ze het erg vinden?
Vulling is stroopwafel cake met caramelbotercreme (too much?).

Een subtiele bak (not) met chocoladebloesem. Alleen de naam deed me al smelten. Een hartjes muffin vorm, eigenlijk bedoeld voor Valentijn maar gekocht omdat Julian zo dol is op het bakken van hartjes. En twee bakplaten met kerstsokken in de uitverkoop. Leuk voor de jongens om tegen kerst mee naar school te nemen. Een voor mij, een voor fauve.

Nog nooit gemaakt, een plaatkoek. Met kruimels, ook nog nooit gemaakt. De overdosis fruit die ik op de markt had gekocht dwong me echter creatief met bakken te zijn, en dus werd het een plaatkoek. Lekker aldus de eters. Toefje kaneelslagroom om het af te maken.

Zojuist gebakken, Lemon Poppyseed muffins (een beetje van mij, een beetje van Starbucks).

Smaak is heerlijk, de topping tandenknarsend zuur. Jammer dat de mix (vandaag een luie bakker...) niet hoog genoeg rijst. Dus ik mis op mijn muffins een mooie "dome".

Gelukkig voor eigen gebruik, lekker bij de thee morgen.
Prettig weekend!

De reactie's op de cake pops waren overweldigend. Dat was even schrikken. Dus nog maar even inspiratie op doen op het internet, beetje browsen, plaatjes kijken, recepten zoeken... Dus zojuist maar weer stokjes en cellofaan zakjes gekocht en het boek van de "Cake pops Guru: Bakerella" besteld. Persoonlijk was ik niet zo enthousiast over de smaak. Net als choco bites (yup, choco pops zonder stokje) die ik al eens eerder had geprobeerd, was het niet "mijn ding". Dus maar op zoek naar een lekkere vulling, dan lijkt het me leuker om vaker te maken. Iemand een goed recept? Laat het me weten. Misschien ben jij wel degene die me net dat duwtje kan geven om hiermee door te gaan. Het enige echte pluspunt wat ik op dit moment al zie is dat ik mijn collectie sprinkles uit moet/mag breiden. Yaj!!

Ach mam, doe nou een keer, helemaal wat voor jou. Zo werd ik overgehaald door Fauve om aan het cake-pops avontuur te gaan beginnen. Wat een hel. Helemaal totally niks voor mij. Dat gepriegel maar vooral al die chocolade aan mijn vingers....ieeeeuw. Alleen het versieren was leuk. Totaal onvoorbereid ook weer begonnen: ik had alleen kleine lollystokjes, veel te weinig zakjes om ze in te pakken en misschien nog wel het ergst: ik had even niet nagedacht over waar ik ze na het dippen in ging prikken. Dus dat werd een stuk piepschuim van een keukenapparaat, creatief nietwaar? Uiteindelijk is het resultaat "grappig" maar als je weet hoe het er eigenlijk uit had moeten zien.... Afijn, ook van missers leer je :-)
Jules heeft ze uitgedeeld op zijn afdeling, nu de reacties even afwachten.

Cake-pops van vanillecake met creamcheesetopping. Melk en rose chocolade.

Als je cupcake recepten in boeken ontdekt is het eerste wat je opvalt dat het vooral niet te extreem mag zijn qua smaak. Dus de toegevoegde smaakmakers mogen altijd maar per druppeltjes. Tijdens de feestdagen had ik hier al eens mee ge-experimenteerd (maar uiteraard vergeten foto's te nemen...)door in het glazuur niet water met een theelepel liqueur maar alleen liqueur te doen. Cointreau in dit geval. Nou, dat wordt dan een cupcake met "een bite". Bij de koffie in plaats van een borrel, de heren smulden ervan. Recentelijk heb ik dit weer geprobeerd maar dan met een ristretto en een scheut tia maria. Okay, duidelijk niets mis mee. On top een stukje jeugdsentiment: een boomschorsje.

Het is dus echt aanstekelijk, kijk naar mijn grote trots : Julian en zijn eerste zelfgemaakte cupcakes.

Even een paar foto's van koekjes. Daar kun je toch jezelf ook in uitleven. Mezelf dus gisteren weer verwend met een aantal "sprinkels" om te kunnen versieren en om dit weekend maar weer eens aan de "bak" te gaan.