Eindelijk was het zover, de verjaardag van Julian. Zoals altijd gaat er onder stress een boel verkeerd maar het eindresultaat was een zeer tevreden blik van mijn kleinzoon, en dat was waar het uiteindelijk allemaal om te doen was.
Gelukkig ben ik in de stress van de dag vergeten foto's te maken van de taart.
Met wat kunst en vliegwerk heeft Fauve toch nog wat redelijke printjes kunnen verzamelen. De taart smaakte heerlijk, hij was gevuld met een laag botercreme en een laag aardbeienjam met verse aardbeien. De buitenlaag was van marsepein, wat is dat een drama om mee te werken, 100x liever werk ik met MMF (Marsh Mallow Fondant). Dat kleeft stukken minder en is dus veel makkelijker te verwerken. Dat wist ik alleen nog niet toen ik de marsepein voor deze taart besteld had, anders had ik dat nooit gedaan. Nou ja, dat weten we weer voor de volgende keer. Ik durfde de taart pas 's morgens te bekleden uit angst dat de marsepein ging smelten, dus vette ochtendstress. Zeker toen de botercreme, die te hard uit de ijskast kwam maar waar ik "heel slim" wat zachte boter doorheen mixte, ging schiften. Ook de blauwe streep voor het water effect in de botercreme gaf een heel ander resultaat als dat ik bij anderen op foto's had gezien. Nou ja,zoals ik al zei: Julian vondt het allemaal even prachtig, en dat was de bedoeling. Kijk nou naar dat gezichtje , dan maakt een beetje drama van te voren toch niets meer uit?
Ik had overigens nog een reservetaart gemaakt: een chocoladebom gevuld met ganache en mango, buitenkant ook een glimmende ganachelaag en versierd met chocolate leather rozen. Helaas...ook daar bestaan geen foto's van. Maar lekker dat ie was :-)
0 reacties:
Een reactie posten